(১৮ মাৰ্চ’ ২0১১ ত , NRC- AGBP ৰ সাহিত্য বিভাগৰ দ্বাৰা আয়োজিত ‘ কবিতাৰ এসন্ধ্যা’ অনুস্থানত পাঠ কৰা কবিতা )
- বৰ্ণালী চেতিয়া গগৈ -
হাফপৰ্দা আছেনে তোমাৰ? জিঞা পাখিহেন কাপোৰৰ এক দশমিক দুই শূণ্য মিটাৰৰ সঠিক মাপৰ এখন পৰ্দা ৷ বগলী পাখি হেন বগা ঢকঢকীয়া ৷ আভিজাত্যৰ চাপ গৰকি অহা এখন পৰ্দা আৰিবা---
খিৰিকিৰ পদাৰ আধা জোখত
নালাগে দাঙি চাব ৷
ভিতৰৰ পৰাই চোৱা ৷ মন গৈছে যদি
বাহিৰৰ পৰা ? কোনেও নেদেখে তোমাক
ঢাকি ৰাখিব তোমাৰ আধা ছবি ৷
কোনে আজিকালি উদং কৰি বিলায়
নিজৰ ধন, প্ৰম অঠবা মানৱীয়তা
সকলোতে কেৱল ছান কাঢি খোৱা নীতি ৷
মইও আৰিছো এখন পৰ্দা ৷
যিয়ে বাহিৰৰ ৰদ বতাহ ভাগ কৰে আধা অধা ৷
যাৰ আৰত গঢি তোলো
মানুহৰ সৈতে সীমিত ঘনিয্ঠতা ৷
ই সু্ৰক্ষিত কৰে ভিতৰৰ বতাহ
সাময়িক কিছু পৰচৰ্চা
ইপাৰ-সিপাৰ দেখা আস্বাদানৰ আৰত
সুৰক্ষিত কৰো ঘৰৰ গোপনীয়তা ৷
হাফপৰ্দা হাফপৰ্দা
উদং কৰি চাবলৈ লাগে লাজ
সেয়েহে,হাফপৰ্দা
আধুনিকতাৰ অন্য সাজ ৷
- বৰ্ণালী চেতিয়া গগৈ -
No comments:
Post a Comment